نفس بکش آروم باش. همه چیز تمام شد بالاخره همه چیز به حالت عادی برگشته است. زمان های گذشته و اوقات خوب بازگشته است. سرانجام ، پس از یک انتظار طولانی ، انگلیس دوباره به داشتن دو حزب سیاسی بزرگ بازگشت ، کمابیش همان چیز را ارائه می دهد ، اما می گوید آنها این کار را بهتر از دیگری انجام می دهند.

کیر استارمر احتمالاً همان چیزی نبود که کیر استارمر می خواست از سخنرانی سیاسی “مهم” وی باشد ، سخنانی که پیش از این به ما گفته شد مهمترین رهبری وی تاکنون بوده است – و این به همان خوبی ما بوده است.

اما چیز بدی نیست این قرار است اینگونه باشد. بررسی اینکه کشور چه مشکلی دارد و تعهد برای حل و فصل آن این است که چگونه سیاست باید عملی شود ، قبل از اینکه کشورهای خیالی دیستوپی رقیب یعنی Brexit و Jeremy Corbyn جایگزین آن شوند.

استارمر برای راه اندازی مجدد بزرگ خود به تنهایی در مقر کارگران ایستاده بود و از مخاطبان کوچک و نسبتاً خسته کننده ای که در غیر این صورت در آنجا حضور داشتند محروم بود. شعار جدید او ، که در سخنرانی مقابلش یافت می شود ، این بود: “امن. محافظت. بازسازی کنید. ” ممکن است بخاطر بیاورید ، مقاله بوریس جانسون “ساخت بهتر است.”

استارمر گفت: “ما می دانیم كه محافظه كارها می خواهند چه كنند.” “آنها می خواهند دوباره بسازند. اما نمی خواهم برگردم. “

نه ، او نمی خواهد بازسازی کند. او می خواهد از نو بسازد. و این کاملاً متفاوت است.

استارمر فکر می کند مانند سال 1945 در کشور حال و هوایی وجود دارد. او گفت: “این تصمیم است که فداکاری جمعی ما باید به آینده بهتر منجر شود.” متأسفانه برای او ، در سال 1945 فقط هوا وجود نداشت ، و همچنین یک شرط قانونی برای برگزاری یک انتخابات عمومی وجود داشت ، که این دوره برای سه سال و نیم وجود ندارد ، کشور اکنون یک خاطره دور خواهد بود.

همانطور که بوریس جانسون دقیقاً همان حرف را می زند ، و مدتی است که گفته است. اینکه او با مدارس و بیمارستان های جدید و افسران پلیس و غیره و غیره کشور را “سطح خود” می کند. اینکه آیا او این کار را انجام داده است یا انجام خواهد داد ، و نه فقط آن را گفت ، اکنون تنها س theالی است که در سالهای طولانی پیش رو اهمیت خواهد داشت.

از این نظر ، اگر سخنرانی کاری انجام می داد ، به نفع کارشناسان سیاسی و رأی دهندگان بود. سه و نیم سال آینده سیاست انگلیس باید با شرایطی مبارزه شود که درک آن بسیار مبارک باشد.

یک تاریخچه گلدان: در سال 2010 ، دیوید کامرون ، اما عمدتا جورج آزبورن ، محاسبه کرد که مسیر خروج از مشکلات اقتصادی ریاضت اقتصادی است و در یک پیچ و تاب ابتکاری ، می توان آن را با ضربه زدن به بسیار فقیرترین و سخت ترین آنها انجام داد ، بر این اساس که آنها به هر حال فقط رای دهندگان کارگر بودند ، آنها همیشه خواهند بود و هیچ ضرری برای آنها نخواهد داشت. این گواهی واضح از سیاست های دموکراتیک است که آنگونه که باید کار نمی کند.

اما همه چیز اکنون بسیار بسیار متفاوت است ، به نوعی با جنون نیمه دهه گذشته اصلاح شده است. Brexit همراه بود ، که دو وفاداری سیاسی جدید ایجاد کرد که رأی دهندگان نسبت به هر حزبی به شدت با آنها همسو بودند ، و کوربین ، که حساب کاربری کامرون / آزبورن را شکست ، با انزجار نسبت به رای دهندگان سنتی کارگر ، همراه بود که بسیار بزرگ از دست داد تعداد صندلی هایی که از نظر تئوری هرگز از دست نمی روند.

این بدان معناست که جانسون با اجازه حامیان طبیعی کارگران ، در سدگفیلد و باستلاو و اسقف اوکلند و هرجای دیگر حکومت می کند. و استارمر باید آنها را دوباره به دست بیاورد ، که این کار را با قول بازسازی بهتر انجام خواهد داد ، اما به روشی بهتر از اینکه بوریس جانسون بهتر بازسازی کند.

این سه سال و نیم به نخست وزیر فرصت می دهد تا به قول خود عمل کند. آیا او این کار را انجام خواهد داد؟ خوب ، استارمر فکر می کند علائم اولیه امیدوار کننده نیستند. کاهش اعتبار جهانی ، رأی دادن به وعده های غذایی رایگان مدرسه و مسدود کردن حقوق و دستمزد میلیون ها کارگر اصلی – اینگونه نیست که شما بازده بهتری خواهید داشت. استارمر گفت او “آنچه را بوریس جانسون انجام می دهد نگاه خواهد کرد ، نه فقط به صحبت های او گوش خواهد داد.”

اگرچه جانسون در برخورد با همه گیر ، امیدوار کننده و تحویل ناکافی یک فاجعه فاجعه بار ایجاد کرده است ، اما این روش عادی جانسون نیست. توصیف او به عنوان یک سخنران ، نه یک عمل کننده ، اشتباه خواهد بود.

در سرتاسر لندن زیرساخت های بی نتیجه و ضد مثبتی وجود دارد که گواهی بر این است که او چیزی بیش از این که اتفاقات واقعی را بیاندازد دوست ندارد. تله کابین به ناکجا آباد ، اتوبوس های “Routemaster” که کار نمی کنند ، استادیوم المپیک بدون هدف و بدون هیچ گونه هدفی ، یک فرودگاه بزرگ و دیوانه و ناکارآمد در یک جزیره احیا شده در کنت .

مطمئناً تلاشهای واقعی و معنادار برای نگه داشتن طرفداران حزب کارگر که آرا votes آنها اعتراف می کند در سال 2019 “وام” گرفته است ، قطعاً در سالهای آینده وجود خواهد داشت.