
[ad_1]
مقامات گزارش دادند ، نوال السعداوی ، فمینیست ، روانپزشک و نویسنده مشهور مصر در 89 سالگی به دلیل مشکلات بهداشتی در قاهره درگذشت.
سالهاست که نوشته های خانم السعداوی در جامعه ای محافظه کار بسیار بحث برانگیز است.
وی در سال 1931 در روستایی در دلتای نیل ، درست در شمال پایتخت این کشور ، قاهره به دنیا آمد. او یکی از 9 فرزندی بود که از پدر و مادر رسمی دولتش از خانواده ای ثروتمند به دنیا آمد.
خانم السعداوی پس از تحصیل در پزشکی در دانشگاه قاهره و همچنین دانشگاه کلمبیا ، نیویورک ، قبل از تخصص در روانپزشکی به عنوان پزشک کار می کرد. وی همچنین به سخنرانی در دانشگاه ها ادامه داد و هر دو کتاب و روزنامه نوشت.
وی بعداً به سمت مدیر بهداشت عمومی در مصر رفت اما با انتشار کتاب خود از کار در وزارت بهداشت اخراج شد ، زنان و رابطه جنسی.
این کتاب جنجالی در سال 1972 منتشر شد و به موضوعاتی مانند ستم جنسی علیه زنان پرداخت. این کتاب همچنین برای افزایش آگاهی و تجمع علیه ختنه دستگاه تناسلی زنان (FGM) ، که خانم ال سعادوی در شش سالگی تحت آن قرار گرفت ، مبارزه کرد.
او در طول زندگی خود علیه FGM مبارزه می کرد و می گفت از این مورد در ستم بر زنان استفاده می شود. سرانجام این عمل در مصر در سال 2008 ممنوع شد اما خانم السعداوی همچنان شیوع آن را در این کشور اعلام کرد ، حتی در صورت غیرقانونی بودن قانون.
او همچنین مجله خود را به نام تاسیس کرد سلامتی، که در سال 1973 تعطیل شد.
در طی یک سرکوب سیاسی گسترده توسط رئیس جمهور وقت انور سادات ، در سال 1981 ، وی به مدت دو ماه زندانی شد. خانم السعداوی در حالی که زندانی بود ، از وقت خود برای نوشتن کتاب دیگری به نام استفاده کرد خاطرات از زندان زنان، با استفاده از یک رول دستمال توالت و یک مداد ابرو تجربیات خود را ثبت کنید.
پس از ترور رئیس جمهور سادات ، وی آزاد شد اما در مصر سانسور شد و كتاب ها ممنوع اعلام شد.
به دنبال این ، وی از طرف بنیادگرایان مذهبی تهدید به مرگ شد و سرانجام به ایالات متحده نقل مکان کرد و در آنجا فعالیت های انتخاباتی خود را ادامه داد. در اینجا او علیه دین ، استعمار و نفاق غرب مبارزه کرد. او همچنین علیه حجاب مسلمانان و همچنین آرایش و لباسهای آشکار مبارزه کرد و توانست باعث ناراحتی فمینیست های دیگر شود.
او که با تهدیدهای بی شماری روبرو شده بود گفت: “من به عربی می نویسم. تمام کتاب های من به زبان عربی هستند و سپس ترجمه می شوند. نقش من تغییر مردمم است. “
اگرچه بحث برانگیز است ، خانم ال سعادوی در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفت و کتاب های او به بیش از 40 زبان مختلف ترجمه شد.
در بازگشت به مصر در سال 1996 ، به زودی سر و صدا ایجاد کرد. وی در انتخابات 2004 به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری ایستاد و برای قیام سال 2011 علیه رئیس جمهور حسنی مبارک در میدان تحریر قاهره حضور داشت.
او سالهای بعد را در قاهره ، نزدیک فرزندانش گذراند.
خانم السعداوی بنیانگذار و رئیس انجمن همبستگی زنان عرب و همچنین بنیانگذار انجمن عربی حقوق بشر بود.
وی در سال 2005 ، یک سال پس از دریافت جایزه شمال-جنوب از شورای اروپا ، جایزه بین المللی اینانا را در بلژیک دریافت کرد.
در سال 2020 ، او نامگذاری شد مجله تایملیست 100 زن سال.
در حالی که مقالات در سراسر جهان از مرگ وی خبر می دادند ، برخی تا آنجا پیش رفتند که وی را با نویسنده فرانسوی سیمون دوبوار ، خانم السعداوی مقایسه کردند. صفحه فیس بوک به راحتی نوشت: “من خواهم مرد ، و تو خواهی مرد. نکته مهم این است که چگونه باید زندگی کرد تا اینکه بمیرید. ”
وزیر فرهنگ مصر ، ایناس عبدالدیم ، در سوگ مرگ او اظهار داشت که سخنان و نوشتن وی باعث ایجاد جنبش فکری بزرگی شده است.
خانم السعداوی سه بار ازدواج کرد. از او یک دختر و یک پسر به یادگار مانده است.
Leave a reply